[blockquote author=”David Butler” link=”” target=”_blank”]Θα βιώσουμε πόνο όταν ο εγκέφαλος μας «ζυγίσει τον κόσμο» και αποφασίσει ότι το σώμα μας πιο πολύ κινδυνεύει παρά είναι ασφαλές.
Και αντίστοιχα δεν θα βιώσουμε πόνο όταν ο εγκέφαλος μας «ζυγίσει τον κόσμο» και αποφασίσει ότι το σώμα μας πιο πολύ είναι ασφαλές παρά κινδυνεύει[/blockquote]
Υπαρχουν βέβαια αρκετοί παράγοντες που κάνουν τη «ζυγαριά» να κλίνει προς την ασφάλεια αντί για τον κίνδυνο:
- Η ικανότητα μας για προσαρμογή και ευελιξία
- Η ρεαλιστική αντί για καταστροφολογική αντίληψη που έχουμε σχετικά με τον στρεσογόνο παράγοντα
- Η ύπαρξη ουσιαστικών κοινωνικών σχέσεων
- Το πεποιθησιακό μας σύστημα -υποστηρικτικό και όχι περιοριστικό, όσο αυτό είναι δυνατόν
- Η Άσκηση
- Το Χιούμορ
- Η ύπαρξη «τρυφερού ενδιαφέροντος» στη ζωή μας ( κοινώς η οικειότητα σε προσωπική σχέση)
- Η διατροφή μας
- «Κιναισθητική επαναρρύθμιση». Σε απλά ελληνικά : ήπιες κινήσεις που μας φέρνουν πάλι σε επαφή με την αίσθηση του σώματος μας στο χώρο. Εξαιρετικά σημαντική σε ανθρώπους που έχουν την τάση να «ριζώνουν» στο γραφείο, ολημερίς στην ίδια στάση και η αντίληψη του σώματος τους «σκουριάζει»…
Εκτός αυτών, διατηρούμε ψυχραιμία και τρέχουμε για ανάταξη …