Δηλώνω ερωτευμένη. Με το επάγγελμα μου. Με το Ιατρείο μου. Με την Ομάδα μου. Και σήμερα έχουμε «επέτειο».
Ξεκίνησα την επαγγελματική μου διαδρομή στην Αθήνα, τον Ιανουάριο του 1999 -πριν 20 χρόνια σαν σήμερα- στο πρώτο μου ιατρείο στους Αμπελοκήπους.
Πρόθεση μου ήταν και είναι πάντα, η απελευθέρωση των πελατών μου. Τόσο από τα περιοριστικά και επώδυνα συμπτώματα, όσο και από τις επιπτώσεις που αυτά μπορεί να έχουν, όχι μόνο στη βιολογική αλλά και στην ψυχοκοινωνική τους ευεξία.
Κατάφερα έτσι από νωρίς, να συνδυάσω το υπόβαθρο των γνώσεων της Κλασσικής Ιατρικής Εκπαίδευσης με την πιο εναλλακτική προσέγγιση της Χειροπρακτικής (υπενθυμίζω ότι η Χειροπρακτική ΔΕΝ είναι ειδικότητα της Ιατρικής ή τεχνική, αλλά ξεχωριστό επάγγελμα).
Με γοήτευσε επίσης, φοιτήτρια ακόμα, ο μαγικός κόσμος των Μυοσκελετικών Σημείων Πυροδότησης Πόνου και τα εισήγαγα εξαρχής στα θεραπευτικά πρωτόκολλα που εφάρμοσα στο ιατρείο, ενώ την τελευταία τετραετία εκπαιδεύτηκα και στην Περιτονιακή απελευθέρωση (Myofascial Release).
Είναι γεγονός πως όταν συνδυάσεις την επαναρύθμιση της εμβιομηχανικής λειτουργίας της άρθρωσης με μυο-περιτονιακή απελευθέρωση, τα αποτελέσματα είναι μαγικά. Λατρεύω αυτό που κάνω.
Επιχείρησα από τα πρώτα χρόνια της επαγγελματικής μου πορείας να κατανοήσω, να εκπαιδευτώ και να εξοικειωθώ τόσο με την ύπαρξη όσο και με τη διαχείρηση της ψυχοκοινωνικής διάστασης του πόνου. Το σώμα μας μιλάει. Και, αν το ακούσουμε, μαθαίνουμε πολλά και για τη Βιολογία μας και για τη Βιογραφία μας. Λατρεύω αυτό που κάνω.
Και επειδή ήταν μάλλον γραφτό μου να εμβαθύνω στις καινούριες ανακαλύψεις του πεδίου των ΝευροΕπιστημών σχετικά με την «Ανατομία» του Χρόνιου Πόνου, η εκπαίδευση πέρασε σε άλλο επίπεδο όταν βρέθηκα για 11 μήνες να είμαι η ίδια «πάσχουσα». Ξεβολεύτηκα. Απελπίστηκα. Αμφισβήτησα ό,τι ήξερα και πίστευα. Επέμεινα. Και έμαθα πολλά. Τα μοιράζομαι πλέον με διαλέξεις. Και λατρεύω αυτό που κάνω.
Δεν έχω σταματήσει να διαβάζω (βιβλιοφάγος γαρ), να ενημερώνομαι, να παρακολουθώ και να εκπαιδευόμαι σε νέες τεχνικές, να αμφισβητώ ό,τι έχω μάθει στο παρελθόν και να ανακαλύπτω καινούργιους δρόμους στη θεραπευτική προσέγγιση. Ό,τι ανακαλύψω έχω την τάση να το μοιράζομαι. Ξεκίνησα λοιπόν να γράφω και έτσι γεννήθηκε το Τάδε Έφη Κατερίνα. Γιατί λατρεύω αυτό που κάνω.
Μετά από τόσα χρόνια σπουδών, εξέλιξης και εφαρμογής θεραπευτικών πρωτοκόλλων, αποφάσισα να αρχίσω να μοιράζομαι επίσης την πρακτικά «εργαλεία» που χρησιμοποιώ, μέσω των σεμιναρίων μου Become A Body Whisperer. Εδώ και 2 χρόνια, λοιπόν, είμαι και «Δασκάλα». Λατρεύω αυτό που κάνω.
Τα τελευταία 20 χρόνια έχω «φιλοξενήσει» και εκπαιδεύσει τουλάχιστον ισάριθμους συνεργάτες (γιατί ποτέ δεν θεώρησα ότι έχω υπαλλήλους).
Αυτή τη στιγμή έχω την τύχη να φιλοξενώ την πιο «δυνατή» ομάδα άξιων νέων ανθρώπων, με σπάνιο ήθος και αξίες και δεξιότητες και πάθος για μάθηση και εργασία. Λατρεύω αυτά τα παιδιά.
Εν κατακλείδι, τα τελευταία 20 χρόνια μου δώθηκε η ευκαιρία να ασχοληθώ με πάνω από 10.000 σώματα και το θεραπευτικό γρίφο που παρουσίασε το κάθε ένα από αυτά. Έχουμε παρέχει, με την ομάδα μου, πάνω από 150.000 θεραπευτικές συνεδρίες.
Έχω συνεργαστεί και υποστηρίξει «κανονικούς» ανθρώπους και «σούπερ ήρωες», απλούς αθλούμενους και πρωταθλητές, μαμάδες και πιτσιρίκια και παππούδες, επιστήμονες, συγγραφείς, τεχνίτες και καλλιτέχνες, επιχειρηματίες, πολιτικούς, χορευτές, διανοούμενους…
Έχω γνωρίσει συγκλονιστικούς ανθρώπους, που τους αγκάλιασα και με εμπιστευθήκανε. Που γίνανε τα παιδιά που δεν έκανα. Η μη βιολογική μου οικογένεια.
Που μαζί επιμείναμε και υπερβήκαμε. Που παρέα πορευθήκαμε και εξελιχθήκαμε στο μονοπάτι της θεραπείας.
Που έχουν υπάρξει οι καλύτεροι μου μαθητές και οι μεγαλύτεροι μου δάσκαλοι.
Αισθάνομαι ευλογημένη.
[mc4wp_form id=”912″]