Έχεις οσφυαλγία.
Και λέει ο γιατρός (πολύ σωστά): «Χρειάζεται να κάνετε ασκήσεις για να δυναμώσετε τους κοιλιακούς και ραχιαίους μύες».
Πας στο γυμναστήριο και λες στον υπεύθυνο γυμναστή: «Θέλω να δυναμώσω τη μέση μου »… και ξεκινάς
«ροκανίσματα»,
κάμψεις κορμού με στροφή (για πλάγιους κοιλιακούς),
εκτάσεις στο «μηχάνημα ραχιαίων»,
«ψαλιδάκια» και άρσεις κορμού (με τα πόδια σταθεροποιημένα στον πάγκο κοιλιακών),
άρσεις ποδιών κρεμασμένος στη «ρωμαϊκή καρέκλα» ή στο μονόζυγο και άρσεις κορμού ΚΑΙ ποδιών για ραχιαίους στο στρώμα γυμναστικής…
ΔΥΣΤΥΧΩΣ για την ανατομία μας, ΟΛΕΣ οι παραπάνω ασκήσεις όχι απλώς δεν δυναμώνουν τον κορμό μας αλλά είναι ένας πολύ σίγουρος τρόπος μηχανικής καταπόνησης και εν τέλει καταστροφής των μεσοσπονδύλιων δίσκων μας, των τελικών πλακών (τα σημεία των σπονδύλων που έρχονται σε επαφή με τους εν λόγω δίσκους) και των ίδιων των σπονδύλων μας….
Κατά πρώτον, οι παραπάνω «κλασσικές ασκήσεις» αναγκάζουν τον κορμό μας σε επαναλαμβανόμενη κάμψη, έκταση ή στροφή με τρόπο που δεν είναι συμβατός με τις φυσιολογικές κινήσεις του κορμού έναντι της βαρύτητας.
Κανονικά, η δράση των κοιλιακών μας ΔΕΝ είναι η στροφή, η κάμψη και η κύρτωση της σπονδυλικής στήλης. Αντίθετα, ο πραγματικός ρόλος των κοιλιακών είναι να ΕΜΠΟΔΙΖΟΥΝ την στροφή, την κάμψη και την κύρτωση. Η δράση τους είναι ΣΤΑΘΕΡΟΠΟΙΗΤΙΚΗ, σχεδιασμένη να αντιστέκεται σε αυτές ακριβώς τις κινήσεις, για να προστατεύσει την σπονδυλική στήλη.
Κατά δεύτερον, και πιο σημαντικό, όλες οι παραπάνω ασκήσεις ασκούν δυνάμεις συμπίεσης τόσο στους σπονδύλους, όσο και στους μεσοσπονδύλιους δίσκους. Το κατώτερο επιπρεπτό όριο συμπίεσης στην σπονδυλική στήλη είναι 3.300 Newton και οι πιο πολλές από τις παραπάνω ασκήσεις το ξεπερνούν (βλέπε πίνακα παρακάτω), με αδιαφιλονίκητο νικητή τις δυο ασκήσεις ραχιαίων.
Ακόμα και επαναλαμβανόμενες κινήσεις, που ασκούν σημαντικά λιγότερη τάση (όπως τα ροκανίσματα ή curl-ups), αν εκτελούνται συστηματικά ή εκτελούνται σε μη σταθερή επιφάνεια που υπερδιπλασιάζει την συμπίεση λόγω ενεργοποίησης συνεργατικών μυών – μπάλα, bosu, δίσκο ισορροπίας- έχουν πιθανό αποτέλεσμα τον ανατομικό εκφυλισμό (δισκοκήλη, κάταγμα τελικών πλακών ή ακόμα και μικροκατάγματα στις οστικές δοκίδες των σπονδυλικών σωμάτων).
