«Pain is inevitable. Suffering is optional»
(村上 春樹 Murakami Haruki, January 12, 1949)
Ο πόνος είναι Δώρο
Μπορεί αυτή η δήλωση, δια στόματος μου, να ακούγεται παράδοξη, καθώς και οι δυο μου ιδιότητες έχουν ως αντικείμενο τον πόνο ή μάλλον, ιδανικά, τον εξοστρακισμό του από την ζωή των λατρεμένων μου πελατών.
Παρόλα αυτά, πιστεύω (παρατηρώντας για χρόνια άλλους) και γνωρίζω (παρατηρώντας για χρόνια εμένα, εντονότερα τώρα τελευταία, κατά την διάρκεια πρόσφατης «περιπέτειας με την υγεία μου» – άλλη μαγική έκφραση που την χρησιμοποιούμε συνεχώς, αγνοώντας την κυριολεκτική της σημασία), ότι ο πόνος είναι Σύμμαχος. Είναι ο μόνος τρόπος που απομένει στο σώμα μας – όταν αγνοούμε τα προειδοποιητικά του μηνύματα – να μας δώσει πληροφορία.
Είναι ο μόνος τρόπος να τραβήξει την προσοχή μας, να μας πιστοποιήσει ότι:
«κάτι ΕΔΩ δεν λειτουργεί σωστά, Δώσε Προσοχή και Διόρθωσέ το!!!»
Και το «εδώ» δεν αφορά μόνο σε συμπτώματα λόγω κακής χρήσης ή δυσλειτουργίας στο φυσικό μας σώμα, αλλά και σε συμπτώματα, από «κακή χρήση», ή δυσλειτουργία, και στη δουλειά μας, στην οικογένεια, στις σπουδές μας, στην νοητική μας κατάσταση, στις συμπεριφορές μας, στις σχέσεις μας, στις συνθήκες της καθημερινότητάς μας, στις συνήθειές μας, στη ζωή μας ολόκληρη.
Αν κοιτάξουμε τον Πόνο, αν τον ΔΟΥΜΕ πραγματικά, θα ανακαλύψουμε ότι αποτελεί έναν μαγικό αγγελιοφόρο, που μέσα από τη Βιολογία μας, μας ενημερώνει για την Βιογραφία μας.
Και αν τολμήσουμε να επιτρέψουμε στα πονεμένα μας κομμάτια είτε στο σώμα, είτε στην ψυχή, στη σκέψη, ή στη ζωή μας να εμφανιστούν και να πούν την αλήθεια τους, και εμείς τα αντικρίσουμε, τα κατανοήσουμε, τα συγχωρήσουμε και τα απελευθερώσουμε, τότε θα έχουμε κάνει ένα βήμα πιο κοντά όχι απλώς στη θεραπεία, αλλά σε μια καλύτερη ζωή και σίγουρα σε μια υψηλότερη εκδοχή του εαυτού μας.